Jurylid H.S. Geskes: De gesloten wagen en het noodzakelijk stilstaan voor het spel waren de voornaamste redenen voor een lage puntenwaardering. Het spel op zich kon een hoge waardering krijgen.

Jurylid Dr. J.T. Theuwissen: Een reizend theater in het kader van ?Brabant op wielen? mocht zeker geen gesloten kis op wielen zijn. In feite was het dat; een volledig dichtgetimmerd voertuig, waaronder geen voertuig te herkennen was. Wilde men het spel tonen dan was stilstaan en ter plaatse openslaan een toch wel niet te begrijpen iets demonstreren. Zat er geen wagenspel a la Jan Naaykens in?

Jurylid Ir. P.B. van Gurp: Het reizend theater was een lust voor het oog. Alleen al de bouw van de wagen vertoont grote vindingrijkheid. De groep was tot aan het einde van de optocht bijzonder aktief. Het is jammer dat er slechts gespeeld kon worden bij stilstand hetgeen in feite verboden was. De vindingrijke konstrukteurs moeten toch ook dit probleem kunnen klaren! Alle lof voor deze groep.

Jurylid W. van de Ven: Algemene indruk: Qua aankleding, opbouw, costumering en grime in deze groep bijzonder knap. Het geheel is zeer harmonisch van vorm. Kritiek: Niettemin is de uitwerking van de idee remmend. Spelen kan uitsluitend geschieden als de wagen stilstaat. De ingenieus bedachte zijflappen van de wagen, dienen de spelers als trap. waarom niet als speelgrond? Jammer is dat niet alle inzet die hier aanwezig is, de uitwerking eigenlijk verhindert, dat de stoet kan blijven trekken.

Jurylid H. Molenberg: Mooie kar. Goed aangekleed. Origineel de kinderen en mensen als marionetten. Alles aanwezig voor een hogere waardering. Maar ...... het spectaculaire werd te niet gedaan door de dichte wagen. Wanneer het halve wanden waren geweest als een soort poppenkast, had er voortdurend geacteerd kunnen worden en niet op speciale punten in de route, wanneer de wagen opengeklapt en de jury (en veel publiek) het één en ander is ontgaan.