Het spel dat wordt uitgebeeld speelt in de 19e eeuw. In die tijd waren de weeshuizen overvol. De levensomstandigheden waren er slecht. Het gebeurde nogal eens dat weeskinderen uit het weeshuis vluchtten naar de stad. Een weesmeisje dat uit zo'n weeshuis was weggelopen ontmoette soms in de stad de soldaten, die toen nog in en rondom de stad gelegerd waren. Deze ontmoeting bleef dikwijls niet zonder gevolgen: zij werd zwanger van één van de soldaten. Zodra dit bekend werd, ging de sterke arm zich er mee te bemoeien. Dergelijke nieuwtjes gingen als een lopend vuurtje rond in de stad. Meestal moest het meisje onder leiding van enkele oudere vrouwen mee naar de magistraat van de stad. Deze riep op zijn beurt de officieren en de soldaten bij zich. Het weesmeisje moest dan de dader aanwijzen. De officieren gaven de soldaat dan het bevel het meisje te huwen.