Het Narrenfeest werd in de 5e eeuw in vele Christelijke landen van Europa tussen Kerstmis en Driekoningen gevierd, zowel door geestelijken als door leken. Het feest bestond voornamelijk uit het nabootsen van kerkelijke riten en ceremoniën en gaf de mensen zodoende gelegenheid om op een symbolische manier wraak te nemen op kerkelijke overheden. Uit geschriften uit die tijd weten we over het feest dat men in de kerk danste, losbandige liederen zong, dobbelde en at, terwijl er een Narrenmis werd opgedragen. Arme drommels werden tot bisschoppen verkozen en met veel "eerbetoon" onthaald. In de meeste landen verdween het Narrenfeest rond 1500, onder druk van de hogere geestelijkheid en de autoriteiten.