"De gehele bevolking op aarde was één van taal en één van spraak. In Babelonië zeiden ze tegen elkaar: Laten wij ons een stad bouwen met een toren, waarvan de spits ten hemel reikt. De Heer daalde neer om de toren te aanschouwen, waaraan de mensen werkten. En de Heer zei: Het is één volk met één taal, nu zal hun niets meer onuitvoerbaar lijken wat zij denken te ondernemen. Laat mij hun taal verwarren, zodat zij elkaar niet kunnen verstaan?." De toren werd niet afgebouwd. Als symbool van menselijke hoogmoed heeft Pieter Bruegel bovenstaand bijbelverhaal tot thema in een tweetal schilderijen gekozen. De groep Lambrekvrienden toont U enkele fragmenten van het schilderij dat in 1563 is geschilderd en nu in het kunsthistorisch museum van Wenen hangt. U ziet koning Nimrad met zijn hovelingen, die tussen de bouwers doorgaan, terwijl de bouwmeester de bijzonderheden aan de vorst uitlegt. De toren wordt op een rots gebouwd en bevindt zich nog in het beginstadium. Er is nog geen spraakverwarring.