Een hond en een haan reisden door een bos. Toen het avond werd zochten ze een slaapplek bij een boom. De volgende morgen kraaide de haan op het gebruikelijke uur om de dag te begroeten; zijn gekraai maakte een vos wakker die in de buurt lag te slapen. Deze rende naar de boom denkende dat hij een hapje zou vinden. Toen hij de haan zag begon hij deze te vleien en vroeg hem naar beneden te komen, zodat hij hem beter kon bekijken. De haan doorzag deze list en zei "ik kom, maar je moet eerst even de portier wekken". De vos doorzag deze list niet en maakte de hond wakker, die de vos na een korte worsteling doodbeet.

Uitbeelding van de moraal: Omsteeks 1.500 leefde er in deze omgeving een molenaar die de pech van zijn leven had: de graanoogst was mislukt en zijn molen afgebrand. Op een dag zat hij mismoedig op een zak meel, toen een vreemde heer hem naderde. Bij de molenaar aangekomen zei deze: "Waarom treurt ge zo, ik heb de oplossing voor uw problemen". "Geef mij uw ziel en ik zorg dat het u weer beter gaat." De molenaar vertrouwde het niet en zei: "wat bewijst uw macht". De heer lachte "over tien jaar kom ik uw ziel halen, dan zal ik mijn macht bewijzen". Het was nl. de duivel in eigen persoon. Tien vette jaren gingen voorbij. Toen verscheen het heerschap weer om de ziel van de molenaar op te eisen. De molenaar herinnerde hem aan de afspraak. De duivel zei: "geef me drie opdrachten, vervul ik deze, dan is mijn macht bewezen". De eerste opdracht was het scheiden van zand en meel dat de molenaar gemengd had. Dit lukte de duivel. Met de tweede opdracht, twee molenstenen uit een rots kappen had hij ook geen moeite. Bij de derde opdracht vreesde de molenaar het ergste. Door de spanning en mogelijk ook door de uiensoep die hij die middag op had, liet hij een luide scheet. "Snel", riep hij "vangen". Gelukkig voor de molenaar, maar helaas voor de ???????