Het is weer eens zover: de wolf en de vos hebben het met elkaar aan de stok gekregen!
Beide beweren dat ze van elkaar een kuiken gestolen hebben. De ruzie loopt zó hoog op dat verschillende dieren zich er zelfs mee beginnen te bemoeien. Men komt er echter niet uit en er wordt besloten de zaak aan Rechter Aap voor te leggen. Rechter Aap heeft zitting in het paleis van koning Leeuw. En natuurlijk moet koning Leeuw zich weer met de rechtspraak van Rechter Aap bemoeien. Toch doet deze, na het verhaal van beide vechtjassen aangehoord te hebben, een wijze uitspraak. Zowel de vos als de wolf krijgen geen gelijk: beiden staan bekend als grote leugenaars, dus waarom hier de waarheid gezocht?! Achter de wagen wordt bovenstaande moraal nog eens duidelijk onderstreept door de uitbeelding van een rechtszaak door "De Schepenen Rechtbank van Heeze, Leende en de Zes Gehuchten" rond 1750 in deze contreien gehouden. Een arm meiske van bedenkelijk allooi beweert zwanger te zijn van een rijke boerenzoon en probeert hem via deze rechtszaak tot trouwen te dwingen. Zij is echter helemaal niet zwanger en hij weet met behulp van zijn geld voldoende andere "vaders" op te trommelen. Ach, u begrijpt het wel: wie bedriegt en liegt wordt nooit geloofd en zo besloten de schepenen in deze zaak niet naar de waarheid te zoeken en zonden zij zowel het meiske als de boerenzoon naar huis. Wijselijk spraken zij geen veroordeling uit!