Deze vriendenkring brengt voor U het verhaal van "de twee sleutels" in beeld. Het gaat over de bouw van de kathedraal in de stad Antwerpen. Tijdens de bouw ervan doemde op zekere nacht de kwaadaardige "prins der duisternis", de duivel, uit het niets op en sprak zijn kollega's als volgt toe: "Wij zijn er op tegen dat de Antwerpenaren een huis voor God bouwen. Wij moeten er alles aan doen dat we deze stad niet uit onze greep verliezen". Het bouwwerk dat nog lang niet klaar was leek tot dusver meer op een spookkasteel dan op een kathedraal. De duivel wist de bouwmeester van de kathedraal, die vooral uit was op roem en eer, met een smoesje over te halen in een soort kelder een kijkje te gaan nemen waar de sleutelmakers aan het werk waren. Daar kreeg hij van de duivel een sleutel die hem grote macht gaf over het werkvolk. Hij behandelde de werklui als slaven; werken en nog eens werken, want de kathedraal moest zo snel mogelijk klaar. Tijd voor ander werk was er niet meer. Het vreemde was dat iedereen mee wou helpen. De bisschop, die op een dag een bezoek bracht aan de bouwplaats dreigde, dat hij noch een andere bisschop, de kathedraal ooit zou inzegenen als de bouwmeester het werkvolk niet de gelegenheid gaf om ook het nodige werk in en rond hun huis te doen, want dat werd schromelijk verwaarloosd. Kort na dit bezoek wist de broer van de bouwmeester de duivelse sleutel te verruilen voor een namaaksleutel. Vanaf die tijd werd de kathedraal in een normaal tempo afgebouwd en ... ze staat er heden ten dage nog!