Het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw worden geken­merkt door de opkomst van de industrialisatie. De mens gaat gebruik maken van ma­chines die het werk beter, sneller en efficiënter kunnen uitvoeren. Hij bepaalt niet lan­ger meer het tempo van de arbeid, maar de màchine. De tijd wordt niet meer afgemeten aan de seizoenen of aan de wisselingen van dag en nacht, maar in exact gelijke mootjes gehakt. Het werken aan de lopende band wordt gekenmerkt door een straf ritme, met als gevolg dat de mens werktuiglijk gaat handelen, waarbij de machi­ne het ritme van de arbeid bepaalt. Door de uitvinding van de stoommachine komt het goederentransport op gang via de spoorwegen. De infrastructuur van Brabant veran­dert sterk door de aanleg van spoorwegen: het produkt van de industriële revolutie begint er zijn niet te stuiten opmars over. De geneugten van deze revolutie zijn aan de arbeiders van die tijd voorbij gegaan.