Tijdens het lezen van een oud boek ergert een Ierse abt Brandane zich aan hetgeen daar allemaal in beweerd wordt en geschreven staat over de wonderen der schepping. Wie kan immers geloven dat er onder onze wereld nog een andere bestaat? Of dat er vissen bestaan met een eiland op hun rug, of dat er drie hemels zouden bestaan? Verontwaardigd werpt de abt het boek in het vuur, maar een engel verschijnt hem en draagt hem op om als straf de wereld rond te reizen, met eigen ogen Gods wonderen te aanschouwen en het verbrande boek opnieuw samen te stellen. Met 80 monniken steekt de abt van wal om negen jaar lang de wonderlijkste avonturen mee te maken: zo komt hij o.a. voor de poorten der hel en wordt hij door een draak belaagd. Uiteindelijk heeft de abt het boek voltooid, hij keert huiswaarts en sterft als een heilig man. Centraal in het verhaal staat de zoektocht naar een paradijs op aarde. De tekst van dit oude Ierse zeereisverhaal dateert uit de 12de eeuwen is waarschijnlijk een middelnederlandse vertaling geweest van een frankisch dichtwerk. Het verhaal is in een Brabantse redactie bewaard in een handschrift dat omstreeks 1410 in Brussel is vervaardigd. De Lambrekvrienden proberen net zoals de Ierse zeelui destijds, het verhaal zo indrukwekkend mogelijk over te laten komen. In een paar scenes brengen zij voor U enkele avonturen in beeld die Sente Brandane met zijn monniken op zijn reis beleefde.