Nederlandse schilders, waarvan er nogal wat uit Vlaanderen en Brabant kwamen, trokken rond 1600 naar Rome, waar zij in 1623 een organisatie "De Bambocianten" oprichtten voor wat zij noemden: vrolijkheid en onderlinge steun. De leden noemden zich Bentvueghels. Hun leider was Pieter van Laer. De stijl van van Laer beïnvloedde niet alleen vele schilders uit Vlaanderen en Nederland, maar ook Italiaanse, Duitse en Franse. Nieuwe leden werden door een namaakpriester gedoopt en kregen dan hun Bentnaam (bijnaam). Na de doop volgde een banket en daarna werd er feest gevierd bij het "Graf van Bachus", enkele mijlen buiten Rome. Het feest kon gezien worden als een bespotting van gebruiken uit de oudheid en van liturgische rituelen van de R.K. kerk. De marktscene die hier uitgebeeld wordt, geeft een idee hoe de Bambocianten het dagelijks leven van Rome schilderden. Tandentrekkers, bedelaars, straatverkopers, kwakzalvers etc. worden op het doek vastgelegd. En bij het graf van Bachus wordt volop gefeest.