De Franse 'bezetter' bracht rond 1800 een heel andere opvatting van cultuur in Brabant. In eigen land waren de Fransen namelijk gewend aan kunstacademies, exposities en salons. In Nederland troffen ze een volkje, waarvan zelfs de elite zich nauwelijks interesseerde voor kunst.

De Brabanders staken er graag iets van op!

Er kwamen ateliers, waar men zich probeerde te bekwamen in tekenen, schilderen en beeldhouwen. Vooral het perspectief tekenen vond men machtig interessant. En er kwamen exposities: voor het eerst konden boeren, burgers en buitenlui met hun hele gezin, een heuse tentoonstelling bezoeken!