De boeren mestten vroeger hun varkens hoofdzakelijk voor zichzelf.

Het was de taak van de vrouw, deze te verzorgen. De varkens werden zo zwaar mogelijk gemest om een behoorlijk stuk spek te krijgen, in tegenstelling met tegenwoordig nu men meer werkt op lichte vleesvarkens.

Als het varken in november was geslacht en op de ladder hing om af te sterven, kwamen de buren een kijkje nemen om wat men noemde ?het varken te prijzen", d.w.z. hun bewondering uitten dat het toch zo'n schoon zwaar varken was.

Een brandewijntje met suiker vormde de bekroning.