Artistiek/technische uitvoering (vorm): 

Geen jurymotivatie bewaard gebleven

Overdracht van het onderwerp (inhoud): 

Het verhaal werd consequent in scènes narratief uitgebeeld, goed doorgezet. Maar spectaculair waren er weinig momenten. De gotische kerkbouw was deels van voorgaande edities nog bekend en dat is eigenlijk slecht als het hergebruik zo duidelijk herkenbaar is.

Spel: 

Verstaanbaarheid liet te wensen over, waardoor het publiek voornamelijk mimetheater zag. Ondanks een groot gat tussen de voorste wagen en de tweede, werd het verhaal helder uitgebeeld middels de 4 'staties', en dus begrijpelijk voor het publiek. De stelende geestelijke die zijn buit bij het publiek betrok deed dat heel leuk. De teloorgang van de hoofdpersoon werd goed in beeld gebracht door de diverse alter ego's. Wellicht had de regie nog meer uit de voorstelling kunnen halen (of eigenlijk er in brengen). Mooie ideeën, waarin echter weinig ruimte is gelaten én genomen wordt voor het spel. De begin grap - Petrus Tyrant valt voor het vrouwelijk schoon - had bijvoorbeeld nog meer uitgespeeld kunnen worden. De vrouw had de stiekeme blik van Petrus kunnen zien, of misschien nog beter, de man van de vrouw had het kunnen zien waardoor er opeens sprake is van een 'conflict'; de basis van een spelsituatie. Hierdoor zou én de man Petrus Tyrant duidelijker zijn geworden én het publiek had nog meer kunnen genieten van de - op zich - leuke ideeën. Moedig onderwerp in dit roomse bolwerk, waarin spel meer uitgewerkt had kunnen worden.