Rangschikking
3e prijs
Bekers:
Spel:2e prijs
Thema/Historie:2e prijs
Overige prijzen: Eervolle vermelding: 1e meisje op de ladder die bijna vielTekst paradegids
Het is de ochtend van 24 september 1946. De Tweede Wereldoorlog is net voorbij en eindelijk tijd om het monument voor Majoor Antonius Mathijsen liefkozend ‘oom Gips’ te onthullen te Budel. Hij heeft zoveel betekend voor de medische wetenschap middels zijn uitvinding van het gipsverband dat hij een monument in zijn geboortedorp Budel heeft verdiend. Het dorp is in rep en roer en druk bezig met de laatste voorbereidingen voor de onthulling. Budel wil er op haar best uitzien voor dit heuglijke moment. De manier waarop is echter niet het meest handig… We laten de hachelijke momenten zien nét voordat het misgaat, of niet… We houden ons hart vast met die fanatieke en stuntelende Budelnaren. Ze staan op gevaarlijke stellages, trapjes, ga zo maar door. Als ze niet uitkijken belanden ze in het …
Juryrapport
Overdracht van het onderwerp:
Hier was veel te kijken! Een Laural & Hardy achtige slapstick van vóór tot achter. Super. Iedereen zat geweldig in zijn/haar rol. Eén geheel, wat het enorm sterk maakt. Gekozen is om de feestvreugde in het dorp bij de onthulling van zijn monument uit te beelden. Slechts vooraan en achteraan zijn rolstoelen en brancards met lieden in het gips te zien. Daartussen ontvouwt zich een compleet dorpsverhaal van de Bulanders met humoristische inslag, zoals spelende kindergroep, lantaarnaansteeksters op ladder , muziekkorps plus majorettes en feestvoorbereiders met het wassen van ramen en uithangen van vlaggen tegen de monochrome gevels in het dorp zoals het Schepenhuis en de Budelse molen. Volop actie met soms gevaarlijke toeren die tot vallen en gipsverband kunnen leiden. Thematisch zeer sterk met de nodige humor.
Theatrale en muzikale kwaliteit:
Gaaf dat rondom de gipsmassa kwalitatief goed en mooi spel werd geleverd. Veel kinderen erbij, gaaf! Een theatraal begin met de rolstoelen met mensen helemaal in het gips. Een mooie combi tussen hachelijkheden en humor. De uitvoeringen van de eerste van deze twee h’s was heel sterk. Vooral het eerste meisje op de ladder viel op. Goed mimisch spel. Maar ook de rest mocht er zijn. De schuivende kisten bijvoorbeeld op de fiets waren top, de jongens met de step en de katapult, de tambour-maître,….het pakte meteen. Kortom: mooie verbinding tussen alle spelers en het rijdend decor ondersteund door te gekke muziek.
Artistiek-technische uitvoering:
Een grappige slapstick theatervoorstelling in beeld en geluid. Hier gebeurt veel. Heel Budel wordt als het ware in het gips gezet. Het thema is letterlijk in vorm gegoten met toepasselijke muziek. Mooi gedetailleerde festiviteit in Budel. Een onuitputtelijk creativiteit van wat er met alle toegevoegde slapstick elementen kan gebeuren. De wankelheid wordt goed verbeeld. Mooi materiaalgebruik.
De wagen heeft met alle uitstekende elementen een sterke compositie, de verwijzing naar het gipsverband in de gevels is heel goed gevonden. Door de witte basis komt de rest extra goed tot zijn recht. De afwerking van de wagen is goed met (knip)oog voor details. Het geheel past bij elkaar. Tafereel en kleding (van de majorettes en de harmonie) versterken elkaar tot een mooi totaalplaatje. Tot in detail rijk uitgevoerd decor met passende muziek. Zelfs gipskruid in het haar.
Het rauwe en stoffige van de “gips”-huisjes had ook in de kleding verder kunnen worden doorgevoerd waardoor ze qua stijl nog beter bij elkaar pasten.