Rangschikking
10e prijs
Tekst paradegids
De Body Mass Index is een formule die bijna 200 jaar geleden is bedacht door de Belgische wiskundige Adolphe Quetelet, Hij ontwikkelde de index als hulpmiddel om het gewicht van de bevolking in te delen, gebaseerd op het ideale gewicht voor hun lengte. Een uitvinding die kort na de geboorte ervan een donkere kant heeft ontwikkeld. Vooral bij mensen die de uitzondering vormden of dachten dat deze waarde-index het ideale gegeven was. Tot op de dag van vandaag slaan mensen door in de naleving van deze waarde. Het hele leven bestaat slechts nog uit meten en nog eens meten.. BMI vormt een juk wat als zware last vooruit wordt getorst. Beneden of boven de ideale waarde zorgt het voor storing in het brein. Langzaam wordt de waarde een onbereikbaar doel waardoor er psychische klachten ontstaan. Mensen raken in zichzelf gekeerd en denken nog slechts aan het ideaalbeeld; een waarde die slechts bedoeld is als statistische berekening voor een massa mensen. Donkere wolken pakken zich samen. Let op dat je niet de uitzondering wordt en je de BMI grenzen te buiten gaat. Lengte, Leeftijd en Gewicht drie waardes die kunnen leiden tot absolute waanzin!
Juryrapport
Overdracht van het onderwerp:
De psychische gevolgen van Body Mass Index leidt tot het juk waaronder we gebukt gaan om hier aan te (blijven) voldoen. Het neemt ons leven over en hoe kunnen we elkaar nog zien anders dan als waarde van de BMI. Prachtige extra boodschap dat de BMI berekening gevaarlijk kan zijn. Zeker in deze tijd waarin de jeugd via Social Media het “perfecte plaatje” krijgt voorgeschoteld. Grote invloed in relatie tot het zelfbeeld en de manier van leven. Men is slaaf geworden van de ideale getallen. Extra boodschap kernachtig uitgevoerd. Blind zijn wij onderworpen aan het juk zoals de grote voortsjokkende groep mensen laat zien. Terwijl de muze van de BMI lokt, kan het ook ellendig eindigen in een depressie en zelfs dramatisch in waanzin. De overdracht van het onderwerp en de thematiek is aardig gelukt. Het geheel als presentatie komt wel nogal zwaar over.
Theatrale en muzikale kwaliteit:
Dramatisch en overtuigend spel, vooral erg zicht- en voelbaar gespeeld door de mensen onder het juk; gaaf toneelbeeld en leidt tot reflectie bij de toeschouwer. De spannende muziek was erg functioneel en droeg bij in de totaalbeleving. Deze komt binnen en gaat verder dan gehoorgang of netvlies. Een aantrekkelijke opening met de snoepmeisjes en kinderen. De individuele hokjes met spelers waren mooi en spannend om te ontdekken. De man die met de dame in de zwarte jurk in contact wilde bleef sterk in zijn rol. De waanzin werd steeds groter. Gesproken tekst was niet goed te volgen, het geluid kwam niet goed over.
Artistiek-technische uitvoering:
Hier wordt een opeenvolging van een verhaal verteld die enigszins ondergeschikt is aan de compositie van de wagen, die niet zozeer het thema verbeeld alswel de opeenvolging van het verhaal. Mooi gemaakt, goed gedetailleerd, niet dozerig en goed schilderwerk.
De compositie van de wagen is zwaar en dreigend, dit had subtieler gekund zonder aan kracht te verliezen. Door de vormgeving van de constructie boven het hoofd wordt dit nu een (storend) zwaar dak. Dat helaas alle aandacht vraagt en zijn het geen donderwolken die boven iemands hoofd hangen. In de kleding zitten leuke verwijzingen naar BMI maar deze mogen sterker naar voren worden gebracht. Veel oog voor detail en de ‘bar/kerkstoel’ was prachtig bedacht en uitgevoerd.
Omdat de wagen steeds donkerder werd (letterlijk steeds meer zwart) gaan veel details verloren. Zwart op zwart wordt zwart en zwart is een kleur die erg op de achtergrond blijft, en dus zie je daardoor geen diepte meer. Als je de somberte of zwaarte van een onderwerp wil weergeven, let dan wel op dat de kleuren niet te veel van hetzelfde worden.
Parade video's:
