Rangschikking
11e prijs
Tekst paradegids
Hoe ziet de wereld er nu echt uit? Tegenwoordig kunnen we ons er allemaal een beeld bij vormen. Of je dit beeld nu kent van de grote kaart in de klas, de wereldbol op je slaapkamer, de Bosatlas in de kast of doordat je op Google Maps de wereld bent gaan ontdekken. Ooit was dit beeld er nog niet, maar Abraham Ortelius - een begaafde cartograaf - kreeg een briljant idee! Wat als we nu allemaal samenwerken, de vele bestaande kaarten van ontdekkingsreizen verzamelen, deze bundelen tot een geheel en er nog kennis aan toevoegen. Zo kan iedereen de aarde ontdekken en zien hoe groot en mooi hij is. Hij ging met zijn team en bevriende cartografen aan de slag. Ze werkten hard, het werd een race tegen de klok met als resultaat: Wat u gaat zien, de eerste atlas met daarin ‘Het Theater van de Wereld’!
Juryrapport
Overdracht van het onderwerp:
De in de verte kijkende duwende dames van het bord en de landmeters met ezels die de wereld in kaart brengen zijn een goede introductie. De figuratie oogde evenwichtig en prima. Goed te volgen! Van 2D (platte kaart) tot 3D (wereldbol). Als een puzzel. Verrassend neergezet. De kaart die in het gat van de wereldbol werd getoond, was niet het “ontbrekende puzzelstukje”. Dat zou nog leuker zijn geweest! Er was weinig of geen sprake van verdergaande symboliek en een boodschap of iets dergelijks bleef uit.
Theatrale en muzikale kwaliteit:
De muziek en de prachtige vormgeving zijn een goede leidraad voor het spel. Het spel kwam pas echt tot leven in de staart van de presentatie. Het enthousiasme van de spelers is dan prachtig om naar te kijken. Het contact met het publiek werkt goed. De theatraliteit is wat mager: de handeling van het laten zien van de kaart is niet zo spannend en steeds hetzelfde. De mensen op de wagen die tussen de kaarten zitten, geven ook een mooi beeld. Haast komt goed over: de tijd dringt, de atlas moet af. De jongen die aankondigt dat de atlas te koop is, speelt goed en overtuigend. Algemeen mag de interne beleving wat sterker. Gebruik wat vaker emoties.
Artistiek-technische uitvoering:
De trekker is mooi in de totale presentatie geïntegreerd; onzichtbaar en in z’n geheel onderdeel van de massa landkaarten als een inleiding naar de zich ontwikkelende globe. De kleurstelling van kaarten en globe beantwoorden aan de verwachting zoals deze de kijker zal hebben: grauw, sepia, als waren ze erg oud. Jammer dat de act met het uitrollen van de kaartrollen wat simpel en weinig spannend was. Mooi hoe de grondstof van ongekleurde rollen papier vorm krijgt tot een wereldbol gevormd van ingetekende landkaarten. De stap ertussen, het intekenen van de landkaarten, kwam niet echt tot uiting. Het geheel was een groot blok en had meer dimensie kunnen krijgen door de verschillende onderdelen meer in grootte te laten verschillen met de wereldbol als grootheid van ongekende dimensie. De afwerking van de wagen is op sommige delen heel goed o.a. de boekenkast maar oogt op andere delen heel massief en onsamenhangend. Bestaat uit 3 delen die tegen elkaar zijn geplaatst, maar er mist een overgang die de transitie weergeeft van kaart naar wereldbol. De vormgeving van de globe d.m.v. de rechthoekige kaarten die elkaar overlappen is goed gevonden en mooi afgewerkt.
De kledingkeuze is eenvoudig maar netjes verzorgd.