Overdracht van het onderwerp:

In deze wagen komt het Bourgondische leven duidelijk naar voren. Het is een en al spektakel, kleurrijk en luid, vol met mooie details. Er is veel aandacht voor de kostumering, aankleding en spel zodat je jezelf meteen op een bruisende middeleeuws jaarmarkt/steekspel waant, een steekspel met woorden. Dichterbij Brabant is hier ook uitgewerkt door de vergelijking van het historisch poëtisch festival en het wedstrijdaspect van de Brabanstedag. Dit komt terug in tal van symbolen zoals de biernappen. Was daarmee vooral Dichterbij Brabantsedag.
De overdrijving in de kostuums maakt het geheel protserig. De acts in de marktkramen onder in de wagen “overschreeuwen” de essentie van de overdracht een beetje. Dat kan beter op elkaar afgestemd worden. 

Theatrale en muzikale kwaliteit:

Een grote wagen, een spektakel met kleuren en vlaggen komt voorbij. Middeleeuwse theatrale kostuums en schrijvers die contact met het publiek maken. De interactie met het publiek door samen te dichten is erg goed. Hier is sprake van rijmen, schrijven, declamatie: de inhoud is duidelijk. Er zit wel veel gesproken tekst in de presentatie die helaas niet altijd goed is te verstaan. Bij dit concept is het zeker passend als de sprekers ‘live’ hun teksten uitspreken, vooral de man vooraan. Het geluid mag dan meer naar voren gericht aanwezig zijn om de spreker zo ook meer kracht te geven. Zou het beter overkomen als de tekst ook ergens geschreven staat zodat het publiek mee kan lezen?
De vertoningen in de torens zijn divers en wat onsamenhangend. De groene koning, cupido, dronken mannen en de dichter tonen wel overtuigend spel.
Even dreigt de bedoeling ondergesneeuwd te raken: het landjuweel is toch geen zuipfestijn?
Als het over de liefde gaat, willen we Cupido zien. Nu worden we afgeleid door teveel miniscènes tegelijkertijd.
Tip: durf keuzes te maken. Minder is soms meer. 

Artistiek-technische uitvoering:

Een groots, kleurrijk en zorgvuldig afgewerkt decor en prachtige kostuums. De ruimte tussen de fraai oplopende tribunes en de torens is wat beperkt, waardoor ze elkaar visueel in de weg zitten. De strijdtorens staan nogal dicht op elkaar, ééntje minder maakt de scene mogelijk luchtiger. Op die torens gebeurt ook heel veel. Je komt ogen tekort waardoor je het geheel niet meer overziet. Waar zijn ergens de sprekers die met elkaar de verbale strijd aangaan?
De kraampjes geven nog een extra animatie bovenop het strijdtoneel, waardoor je wat wordt afgeleid en de samenhang soms mist. Goed gelukt is de weeïge geur.
De zorgvuldige afwerking van deze presentatie wordt wel licht verstoord door moderne brillen en burgerschoenen. Die doen toch afbreuk aan tijdsbeeld en geloofwaardigheid. Tip: let daar volgend jaar wat meer op.