Overdracht van het onderwerp:

De wagen toont de ontwikkeling van waarden in de recente decennia. De compositie is een aaneenschakeling van kleurblokken waar elk blok een periode weergeeft. In de 4 tijduitsneden zien we niet zo zeer de Brabantse gezelligheid terug maar meer de waarden die wortelen in geloof, hard werken en vernieuwing. Voor ‘toen was geluk nog heel gewoon’ is geen plek ingeruimd. Alsof de mensen vroeger 24 uur aan een stuk met het geloof bezig waren en er nooit gelachen werd.
De kleurleuze per tijdsblok is functioneel zoals plaatjes in een strip en werkt goed en is consequent doorgevoerd. De interieurtjes, de kostuums en het strak geregisseerde spel dat soepel van tableau naar tableau gaat, zijn goed verzorgd. De tijdsperiodes zijn duidelijk neergezet en sommige verwijzingen zijn leuk, zoals DJ Fuente.
Dat het eindigt met de zo typische Brabantse festivalcultuur is een mooie eigentijdse keuze. Dichter bij Brabant zit hier vooral in de eerste en de laatste scène: het Brabantse katholieke leven en de Brabantse festival-cultuur.
De middelste scènes doen niet typisch Brabants aan en zijn meer algemeen voor het tijdsbeeld. Misschien ook prettig omdat hierdoor flauwe clichés worden vermeden. De waarden die overgebracht worden liggen op een ander vlak dan lekker eten en gezelligheid. Dit is interessant……maar niet typisch Brabants. 

Theatrale en muzikale kwaliteit:

Een helder weergegeven presentatie waarin een tijdsbeeld wordt neergezet en vervolgd door taferelen die andere tijden laten zien. Fijn verloop in de tijd, van zwart naar gekleurd, goed ondersteund door functionele muziek en geluidseffecten. De geur van wierook, voortgestuwd uit dezelfde vaten is in vormgeving en sensatie prachtig. Er is veel te zien in de kleurrijke ‘huiskamer’ en de spelers brengen het overtuigend, ook de kinderen spelen heel goed. Een duidelijk regie is zichtbaar. Creatief bedacht. Het spel van de non met het meisje was prachtig. Het was opvallend dat er een vrouw als priester meeliep terwijl de rest historisch was, waarom deze keuze? En waarom waren de kamers zo ruw gemaakt? Was dit een keuze om het niet strak uit te voeren?
Er was veel enthousiasme in het publiek. Al met al een mooi tableau. 

Artistiek-technische uitvoering: 

Het is een originele zet om te beginnen met geur. Geur geeft zeer sterke en oude herinneringen en de wierook brengt meteen de oude waarden van het katholieke geloof terug in het bewustzijn. Een massieve en eenvoudige wagen met daarop opengemaakte blokken vormen de drager van een verhaal. In de blokken wordt steeds een nieuw tijdsbeeld vertoond. De vorm blijft hetzelfde, het verschil zit in de kleuren. Dat gaat van donker (zwart) van vroeger naar het roze van de huidige tijd. Het vooraanzicht nodigt niet bepaald uit om op het puntje van je stoel te gaan zitten. Er komt een groot massief zwart blok op het publiek af. Leuk concept met vooraan het zwarte kruis van de katholieke kerk en achteraan het roze kruis met Dj als Messias en de hedendaagse jeugd die enkel nog bezig is met Instagram en feesten. In het verhaal worden de tijdsbeelden wel erg cliché weggezet. Meer beweging had de wagen onderhoudender gemaakt. Het gebruik van stoffen is risicovol. Het wekt de indruk van tijdsgebrek in aankleding.