Rangschikking
2e prijs
Bekers:
Spel:2e prijs
Thema/Historie:3e prijs
Tekst paradegids
Gedicht: Vuur en water (1957)
Dichter: Harrie Kapteijns
Het gedicht van Harry Kapteijns “vuur en water” heeft ons geïnspireerd om een wagen neer te zetten met het onderwerp “De Watersnoodramp van 1953”.
Het gedicht vertelt over de dood, de symbolische associatie met het water. “Een verdronken land”. Het vuur dat dooft door het water. Mensen zijn verslagen door het verlies, het verdriet.“Maar het leven bloeit in elk ding waardoor water stroomt”. “De vlam die onderging” wakkert weer aan. Mensen herpakken zich. Het vuur, de passie herleeft om Brabant weer samen op te bouwen. Onze gemoedelijkheid en saamhorigheid verbindt elke ziel en maakt ons sterk.
Juryrapport
Overdracht van het onderwerp:
Dit is het verhaal van Luctor et Emergo, ik worstel en kom boven. Ontreddering, saamhorigheid en eendracht volgen elkaar goed op in het verhaal over de watersnoodramp in 1953. Mooi is te zien hoe een ramp leidt tot verbroedering. Met man en macht wordt achter de wagen gebroederlijk gewerkt aan heropbouw van de Brabantse steden in het stormvloedgebied. De 3 fases op de wagen geven een logisch beeld, ondersteunt door sterk spel en de beweging boven op de wagen die de stedenkaart weer zichtbaar maakt.
Krachtig is de stortvloed die over de figuranten voor op de wagen wordt uitgestort. Respect voor de spelers die urenlang met een nat pak speelden. De emoties uit het gedicht komen door muziek, spel en wagen goed over. Toeschouwers kregen het koud en warm tegelijk.
Voor een volgende keer: Er gebeurt heel veel. Maar soms geldt: minder is meer! Durf ook keuzes te maken.
Het gevoel ‘Dichterbij Brabant’ kwam tot stand door de veerkracht van de gemeenschap te tonen.
Theatrale en muzikale kwaliteit:
Prachtige wagen om naar te kijken, er gebeurt van alles tegelijk en de angst en hoop zijn voelbaar. Veel spelers met sterke gezichtsexpressie. De oude man met de pet en sigaar speelt subliem! Ook de kinderen spelen goed. De soundscape met climax, timmergeluiden en klokgebeier ondersteunt het narratief effectief. Het feit dat de muziek licht overstuurd is, wordt weggevaagd door de enorme discipline bij deze grote groep.
Er is aan alle details gedacht, bijvoorbeeld het stucwerk dat vernieuwd werd. Opvallend is dat er in de wagen zowel de verbeelding van water zit als ook echt water. De symbolische golf had overweldigender mogen zijn. Deze is nu wat iel. De graafmachines in het 2de deel van de wagen zijn ludiek vanwege hun grootte. De groep achter de wagen heeft een originele choreografie met het trekken aan de touwen om Brabant weer boven water te krijgen.
Tip: wees je bewust ervan dat het publiek alles ziet. Niet iedereen blijft altijd in zijn rol en dat valt meteen op. Houdt de eenheid die jullie uitstralen. Dat is een sterk fundament.
Artistiek-technische uitvoering:
In de wagen was een mooie evolutie te zien van vernieling-leed-wederopbouw. Een krachtige opening door het watereffect en het spel. De suggestie van het opkomende water wordt gewekt. Technisch is het watereffect hoogstaand om de hele voorstelling te laten werken en gevoelens van angst op te roepen. De blauwe golf die het geheel visueel niet overspoelt, maar tussen de huizen doorloopt is te smal om dat effect op te roepen. Het verhaal komt tot leven door het spel en minder door de wagen. Aan de zijkanten is een fraaie doorsnede van de eenvoudige en fragiele woningen te zien. Hout en sober kleurgebruik zijn dominant in de vormgeving. Hier liggen kansen voor variatie. Verbeterpunt: denk aan het slot van de wagen. Het uitschuivende gele deel is in haar vorm minder herkenbaar. Gevoelens van hoop en en een nieuwe dag komen zo minder tot leven.