Rangschikking
7e prijs
Tekst paradegids
In Budel leefde een reuzin, die een onverzadigbare eetlust had. Haar man en kinderen had ze al opgegeten en ze zou spoedig aan de meisjes van Budel, beroemd om hun blanke vlees beginnen. De burgers probeerden dit te voorkomen door naarstig andere maaltijden voor haar te bereiden. Maar de honger was niet te stillen. Er moesten mensen geofferd worden. Onder de woorden: Het is goed dat een man sterft voor velen, werd de belastingvergaarder aangewezen. Na enige moeite slaagde men erin hem te vangen. Hij werd naar de reuzin gebracht die haar hap met minachting bekeek. In een slok had ze hem op. Maar toen......
Onmiddellijk traden er er vergiftigingsverschijnselen op. De reuzin gaf de geest. Haastig werd haar maag opengesneden; de belastingvergaarder sprong er springlevend uit en leeft nu nog. Hij is van het soort dat onverwoestbaar is.
Juryrapport
Jurylid Arno Brys: In zijn geheel gezien een goede prestatie, goede opeenvolging van de aktie, geluid goed. De dramatische spanning was voelbaar in de gejaagdheid waarmee werkers en maaltijdbereiders in de weer waren. De veelheid en diversiteit van allerlei gerechten en rekwisieten: boeiend, De kleur (geschilderde delen) van de Reuzin zelf wat week en kitcherig: geen kleurspanning. Zeer goed en ekspressief: de bloedige lippen. Tevergeefs echter zocht men naar vergiftigingsverschijnselen, opengesneden maag, belastingvergaarder. De beraadslagende familie bleef te passief op haar (armtierig!) wagentje.
Jurylid Gerard van Iersel: Was een kolossaal, monumentaal geheel, de presentatie van de bewegende groep was weinig overtuigend, een groep waarin meer had kunnen gebeuren. De afwerking was goed.