Rangschikking
5e prijs
Tekst paradegids
De chirurgijn-barbier en de "kunst", die hij bedreef waren in de zestiende eeuw een geliefd onderwerp voor schilders. Duidelijk liet men blijken dat men niet veel heil zag in de "operatie" van deze chirurgijnen. Er werd dan ook slechts met hen gespot, ofschoon zij dikwijls de enige redder-in-nood waren.
Een van de meest sprekende ingrepen was de amputatie. Het amputeren ging gepaard met afschrikwekkende taferelen, zoals schreeuwende en brakende onverdoofde patiënten. Met zo'n operatie ging uiteraard erg veel bloed verloren. Dit werd door de chirurgijn triomfantelijk in de etalage van zijn winkel geplaatst. Gestold blood duidde op een chirurgijn, met weinig werk. Vers blood getuigde van een kundig medicus.
Om de patiënt niet teveel blood te laten verliezen werd dikwijls een zg. bloedstelper te hulp geroepen. Doze bloedstelper, meestal een onderontwikkelde man, bezat de gave het bloed door een simpele beweging te stelpen.
Het gebruik was tenslotte dat de patiënt tesamen met enkele familieleden God dankte voor het redden van zijn leven.
Juryrapport
Jurylid Dr. L. van Egeraat: Bizonder mooie en goed appellerende uitbeelding, zuiver visueel behorend tot de twee beste wagens.
Jurylid Miel Geysen: Het dekor op de wagen was met veel zorg samengesteld en gaf een goed beeld van de bedoelingen. Het akteren deed echter slordig aan, veel te over haastig. Er was veel geschreeuw maar met lachende gezichten.
Jurylid G.T. Haneveld: Het schrikwekkende schouwspel van het 17e eeuwse chirurgijnsbedrijf werd hier enigszins als tableau vivant afgebeeld met gebruikmaking van authentieke hulpmiddelen. De titel ?spot chirurgijn? lijkt niet zo geslaagd: zelfs in onze gouden eeuw zal men nauwelijks om amputaties en dichtbranden gelachen hebben.
Jurylid Prof Dr. J. van Haver: Gebrek aan eenheid binnen de groep (kapel met biddende kinderen, chirurgijnskamer, met bot zwaaiende en roepende kwakzalver). Bedoeling van de lugubere zwarte kruisen?