Tekst paradegids
Juryrapport
Spel:
Omdat de overdracht van het onderwerp lijkt te prevaleren, kent het spel weinig verrassingen, wat voor een ietwat vlakke presentatie zorgt, die overigens wel levendig en effectief is, maar niet direct boeiend en sprankelend.
Overdracht:
De eerste wagen geldt als introductie op het thema, waarbij een aardig moment is dat als de priester staat te oreren de benen van de narren onder de ton uitsteken. Op (te grote) afstand volgt de grote wagen waarop het thema monumentaal met scheven pinakels duidelijk wordt uitgewerkt. Het op en neer gaan van de tonnen die afwisselend de statische religieuze wereld laat zien en dan de ludieke, kleurrijke wereld van de narren, maakt het thema visueel absoluut helder op een simpele manier.
Artistiek-technische uitvoering:
De hele uitwerking is vrij traditioneel, waarbij de wel erg monochrome tonnen vanwege de grote vlakken misschien meer uitstraling hadden mogen hebben. De kleurcontrasten versterken de tegenstellingen van het thema nog eens in combinatie met de muziek.
Totale presentatie:
Het onderwerp spotsermoen wordt helder in beeld gebracht door de ernstige, religieuze wereld tegenover de narrenwereld als omgekeerde wereld te stellen om zo normen en waarden in het alledaagse leven te verduidelijken en te bevestigen, maar de jury mist een zekere durf om echt sprankelend te zijn. Dat is reden voor de jury om de wagen een plaats in de middenmoot toe te bedelen.