Tekst paradegids
Het Brabantse Zundert is in rep en roer. Koortsachtig leeft het hele dorp toe naar de dag van het jaar. De dag van het corso. De dag van de dahlia's.
De inwoners van deze hechte gemeenschap kunnen niet meer slapen, eten en functioneren in de maatschappij. Ze zijn helemaal in de ban van de bloemen. Bevangen door koorts... de corsokoorts!
Er is geen ontkomen aan. Het is als een virus, de bloemen hebben hen in hun macht. Vanaf de geboorte tot het uitblazen van de laatste adem, de corsokoorts stroomt kolkend door de aderen. Op de eerste zondag van september is het dan eindelijk zover. De spanning is gigantisch, de bloeddruk stijgt. Maar dan... Horen we daar de uitslag?
Juryrapport
Theatrale/muzikale kwaliteit:
De Lambrekvrienden hebben de Zundertse corsokoorts goed weten te verbeelden. De verpleegstersgroep vooraf was fraai en voegde op een goede manier veel toe. De figuratie was zeer contentieus in spel en presentatie, hoewel soms ook wel voldoende uitdrukking gemist werd, en er was sprake van veel detail. Ook van de koortspatiënten in de bedjes aan de bloemstelen moet dit gezegd worden. De bewegende bloemenfiguren op de wagen oogden fraai. Soms was niet altijd helder wat de personen aan het doen waren. De muziekkeuze paste erg goed bij het onderwerp. Een prima toevoeging in de figuratie was ook de corso-omroeper die de wagenbouwers opriep te stoppen om hun prijs op te halen. De euforie die steeds ontstond na de stopoproep leek, hoewel niet voor iedereen even duidelijk, authentiek en was sterk. Het leek ook op wat er gebeurt na afloop van de optocht als ’s avonds de prijswinnaars van de ‘Heezer’ optocht bekend worden gemaakt! Er kan gesproken worden van een levend boeket, waarbij er veel in korte tijd te zien was.
Overdracht van het onderwerp:
Door de koortspatiënten in de bedjes aan de bloemstelen (een mooie vondst) , dromend en ijlend bezig met allerlei bouwactiviteiten zoals lassen en zo, werd de corsokoorts goed, bijna letterlijk, verbeeld. Soms was er sprake van ontbrekende of te weinig mimiek bij de figuranten. Met het ‘verplegend personeel’ om de wagen cq de patiënten, werd, in het kleur- en bloemrijke beeld dat het Zundertse corso ook is, het onderwerp goed in beeld gebracht en overgedragen. Ook werd duidelijk dat het bouwen van corsowagens, zoals dat ook bij de Brabantsedag aan de orde is, een kwestie is van jong en oud en alle geledingen uit de bevolking. De kinderen die te zien waren, maar zeker ook de bejaarden achter de wagen, een enkele in een rolstoel bezig met ‘bloemensteken’, brachten dit uitstekend in beeld. De totale sfeer en het onderwerp van de presentatie werd goed en duidelijk in beeld gebracht, hoewel er soms door een enkeling ook gesproken werd over een enigszins carnavaleske presentatie.
Artistiek-technische uitvoering:
Door de koortspatiënten in de bedjes aan de bloemstelen (een mooie vondst) , dromend en ijlend bezig met allerlei bouwactiviteiten zoals lassen en zo, werd de corsokoorts goed, bijna letterlijk, verbeeld. Soms was er sprake van ontbrekende of te weinig mimiek bij de figuranten. Met het ‘verplegend personeel’ om de wagen cq de patiënten, werd, in het kleur- en bloemrijke beeld dat het Zundertse corso ook is, het onderwerp goed in beeld gebracht en overgedragen. Ook werd duidelijk dat het bouwen van corsowagens, zoals dat ook bij de Brabantsedag aan de orde is, een kwestie is van jong en oud en alle geledingen uit de bevolking. De kinderen die te zien waren, maar zeker ook de bejaarden achter de wagen, een enkele in een rolstoel bezig met ‘bloemensteken’, brachten dit uitstekend in beeld. De totale sfeer en het onderwerp van de presentatie werd goed en duidelijk in beeld gebracht, hoewel er soms door een enkeling ook gesproken werd over een enigszins carnavaleske presentatie.
Totale presentatie:
De totale presentatie was erg kleur- en fleurrijk en vrolijk en dat werd in de over het algemeen toch wat donkere en sombere optocht als welkom ervaren. Door de veelheid van wat er zien was, mistten sommigen wel het gevoel van wat de corsokoorts bij de betrokkenen echt teweeg brengt. De wagen spatte er qua vrolijkheid uit en gaf een mooi totaal te zien met twee hoofdelementen: bloemen en koorts. Er kan gesproken worden van een geslaagd totaaltheater op een kleurrijke en vrolijke wagen. Bijzonder kan genoemd worden dat De Lambrekvrienden er op deze wijze voor hebben gekozen om als onderwerp van hun presentatie te kiezen voor het krantenstuk over de corsokoorts in Zundert; een ander optochtdorp in de provincie. Een uiting van collegialiteit en zeker niet vanuit een concurrentiegedachte. In tegendeel zelfs: De Lambrekvrienden hebben met hun presentatie een prima bijdrage geleverd aan de PR rond een uniek gebeuren, dat zoals ook de Brabantsedag tot het immateriële Unesco-erfgoed in ons land wordt gerekend. En dat verdient hulde! Dat de werkelijke corso-omroeper van Zundert ook daadwerkelijk meeliep en sprak op de Brabantsedag is een detail dat door de meeste juryleden niet is gezien of opgemerkt, maar wel als ludiek werd ervaren. Hoe beroemd een gastoptreder ook is, het blijven de Heezenaren die de optocht maken.