Tekst paradegids
Tante Annie en ome Adriaan, Theo van de Heijden en Lies Dirkx, Dries Peels met zijn vrouw en 9 kinderen, de Stipdonkjes, Kees Tromp met zijn zoon Gert. Hoe zou het met ze zijn? Gertje was 13 toen ze vertrokken vanuit Nederland. Die is nu dus over de 80! Ach, iedereen kent toch wel iemand die is vertrokken naar een verre bestemming om daar een beter leven op te bouwen.
Het thema van Vriendenkring van Gaal is de massale uittocht van Brabanders tussen 1900 en 1935 naar Canada. Vaak noodgedwongen door economische redenen. Overladen met emotie, vreugde, spanning, maar vooral met verdriet en vele waterlanders! Het zoeken naar een betere toekomst in den vreemde - enkele reis - velen achterlatend - voor eeuwig!
Mede aangespoord door de campagnes van de Nederlandse regering vertrok men met 'hun hele hebben-en-houden' naar een ander land. De Red Star Line-organisatie vervoerde honderdduizenden met hun grote oceaanstomers. Ons rollend theaterspektakel neemt u live mee naar de jaren '20. U staat op de kade in de Antwerpse haven. Annie en Adriaan, het ga jullie goed. Ze staan al aan boord en wuiven met hun witte zakdoek. Zwaaien jullie terug?
Juryrapport
Theatrale/muzikale kwaliteit:
Vanaf het begin tot het einde werd het publiek bij het verhaal betrokken. Het uitdelen van de snotter-, troost- en zwaaidoekjes was een vondst die direct op wonderbaarlijke wijze de emotie van het publiek raakte. Herkenning en meedoen. Het werkte als een golf van zwaaiende mensen breed over beide zijden van het publiek. Het aankomen van de boot en de witte zee van zakdoeken was fenomenaal om te zien. In zo’n eenvoudig gebaar en met een eenvoudig item als een zakdoek, werd in één oogopslag het verhaal helder. Chapeau!
Mooi waren de verschillende ‘spellijnen’. Vanaf het begin van de wagen tot aan het einde was er interactie met het publiek. Overal was het spel helder voor het publiek. Zeer open. Ook de opbouw van het spel, van het begin tot het einde, was opbouwend en helder. Binnen in de groep was het spel ook van boven naar beneden, van naast tot op de wagen, van links naar rechts, duidelijk zichtbaar. Mooie duidelijke bewegingen, waardoor de vele spellijnen goed te begrijpen waren. De veelheid aan spellijnen was een deel van de kracht. Het was overal boeiend om naar te kijken. Het geluid van namen opnoemen, oude journaals en de meeuwen versterkte het spel. Licht dramatisch van toon maar vulde het verhaal goed aan, completeert zelfs. Drama wordt goed vertaald en verbeeld door de muziekkeuze. Het geheel van spel, muziek, tekst, beweging en opbouw is consequent. Iedereen is goed in zijn rol. Het kindje met het beertje voorop en het kindje achterop de boot vielen individueel op.
Overdracht van het onderwerp:
De verbeelding is misschien voor de hand liggend, maar in perfectie uitgevoerd. Het totaal als spel en wagen werkt. De zakdoekjes zorgen voor het extra ‘wauw-effect’, de wave.
Artistiek-technische uitvoering:
Materiaal is traditioneel. De wagen viel voor de optocht zonder zijn spel op door zijn afwerking, herkenbare vormentaal en kleurgebruik. Mooi waren de letters in grap en typografie: Canad’heez. Historische juist geheel. In de traditie van de Brabantsedag, een hele mooie wagen. De extra waarde kreeg hij door zijn spel en de interactie met het publiek. De wagenbouw ondersteunde het spel, maar had niet een vernieuwende factor. Als er een punt zou zijn waar men nog meer zou kunnen winnen, dan zou dat vernieuwende materialen, kleurgebruik en vorm kunnen zijn. Echter dit was voor het geheel niet nodig.
Totale presentatie:
Het gaat om de totaalpresentatie en de overdracht naar het publiek. Deze werd optimaal bereikt. Als rijdende musical, als eenheid in al zijn elementen, met een vondst die ijzersterk en wondermooi overkwam. Zelfs de stof van de doekjes en het formaat was mooi.
Parade video's:
