1/303
Rangschikking
13e prijs
Bekers:
Overige prijzen: Eervolle vermelding: De drie stoplichtkindjes in de bakfietsBekijk hier de volledige uitslag
Tekst paradegids
In Eindhoven worden op Maandag 21 augustus 1931, 7 uur voormiddags, de automatische verkeerssignalen bij het Postkantoor in werking gesteld. Dat vergt uitleg en instructie:
Hoe het gaan zal. De regeling der nieuwe automatische verkeerssignalen is ingewikkeld en de medewerking van allen zal noodig zijn.
De afstelling der automaten is als volgt:
groen: pl.m 30 sec. (vrij)
geel: pl.m 10sec (stop, kruispunt van voertuigen vrijmaken)
rood: pl.m 30 sec. (stop)
Met nadruk wordt nog gewezen op het opstellen van voertuigen zoo ver mogelijk naar rechts van den weg. Wordt hieraan niet de hand gehouden, dan is ernstige verkeeropstopping te vreezen, doch met aller medewerking, zal ook dit wel niet tot ongelukken behoeven te leiden.
Juryrapport
Algemeen:
Met DAVBHPBM wordt een aangenaam verrassende wagen getoond. Er is voor het publiek veel te zien en er zitten ook enkele pareltjes tussen. De boodschap had nog krachtiger kunnen overkomen als het spel net iets meer to the point was geweest.
Theatrale/muzikale kwaliteit:
Het spel is vaak mooi en gevarieerd. Dat begint al met de ‘stoplichtjes’ in de bakfiets voor het onderhoud. Dit is ook een fijne theatrale vondst. Verder worden er vele individuele verkeersdeelnemers toegevoegd. Zij spelen vooral een individueel spel, dat sporen van slapstick bevat. De wisselwerking met de ‘veldwachters’ blijft daardoor wat rommelig en ondoordacht. En toch al die knap gespeelde individuen vragen om een hecht en scherp collectief beeld. Je verlangt naar een moment waarop het vele individuele spel net iets meer gefocused samenkomt ter ondersteuning van de boodschap, ondanks het feit dat de vele innemende stoplichtmannetjes zo verdienstelijk acteren.
Overdracht van het onderwerp:
De verkeerschaos is alom aanwezig en krijgt met de veldwachters en de stoplichten geen andere dimensie. De verpersoonlijking van de stoplichten is prima, maar de samenhang in het spel voor en achter de wagen had beter uitgewerkt mogen worden. Iets minder rommelig en wat meer gestroomlijnd.
Artistiek-technische uitvoering:
Het zijn met name de kleine ‘menskarretjes’ die bekoren. Heel gedetailleerd, maar ook wel een beetje over dezelfde kam. De grote wagen is wisselend van kwaliteit: mooie lantaarnpalen op de wagen en idem stoplichten. Dit staat bijvoorbeeld weer haaks op het gebruik van prints die op de wielen van de ‘menskarretjes’ zijn gebruikt.
Totale presentatie:
Volgens de jury was het goed, maar had er beduidend meer ingezeten. Bij zo’n sterk idee is met overdracht en uitvoering nog meer winst te behalen. Het plezier in het spel tilt de wagen op. De presentatie is fris en vrolijk.