Rangschikking
10e prijs
Bekers:
Overige prijzen: Eervolle vermelding: Oude dame met ParkinsonTekst paradegids
Juryrapport
Het beeld is duidelijk: negen taferelen van een verlaten man in een gebroken hart. De vrouwen vooraf spelen sterk, maar het enthousiasme vertroebelt ook enigszins het totaalbeeld. Dit spel botst met de verlaten mannen in het hart. Daardoor krijg je niet de kans je te laten raken. De toon van de muziek is niet terug te vinden in het spel. Het spel op de laatste DJ-wagen is niet onderscheidend, terwijl het wel een leuk gegeven betreft.
De overdracht van het onderwerp is niet echt helder. De onderdelen hebben een verschillende aanzet, waardoor er geen sprake is van een aansprekend geheel. Meer de onderdelen aan elkaar koppelen draagt bij aan duidelijkere overdracht. De gelaagdheid ontbreekt hierdoor ook enigszins in de presentatie. Door gebruik te maken van grotesk spel in de eerste groep mist het de emotie en gevoeligheid die het nummer van Brel oproept. Wat wil je nu eigenlijk over hém vertellen.
Als je kamers maakt in een gebroken hart verwacht je dat de focus op die kamertjes ligt. Het overheersende rood aan de buitenkant leidt af. Soms is de afwerking onnodig slordig. Schuine kamers zijn dan wel weer leuk. De kleding en attributen zijn uitermate goed verzorgd. Misschien is negen kamers echter teveel van het goede. Minder maakt wellicht sterker. Aardig is nog de poging om zijn vertaalde werk door andere artiesten te presenteren. Maar dit onderdeel staat weer erg los van de overige presentatie.
Al met al veel beelden, die op zich leuk zijn, maar die elkaar niet versterken en naar iets toe werken. We missen het verhaal over Brel zelf: zijn relatie met vrouwen en zijn eigen vrouw. De toon is daardoor niet juist en dat stoort. Het concept is goed begonnen maar lijkt niet voldoende uitgedacht.
Parade video's:
Foto's voorbereiding:
