Rangschikking
2e prijs
Bekers:
Spel:1e prijs
Thema/Historie:2e prijs
Overige prijzen: Eervolle vermelding: fanfare/tamboer maîtreTekst paradegids
1 november 1886: De Langstraatspoorlijn, in de volksmond ook wel 't Halve zolenlijntje genoemd, was een spoorlijn van Lage Zwaluwe via Waalwijk naar 's-Hertogenbosch. Het Spoortraject kreeg die benaming vanwege de vele stops en als verwijzing naar de lokale schoenenindustrie. Natuurlijk was dit ook ironisch bedoeld voor de inwoners van deze streek die hier in werkzaam waren. Daarnaast was de spoorlijn uitgevoerd als enkelspoorverbinding, terwijl de gehele infrastructuur berekend was op een dubbelspoorverbinding.
Zoals zo vaak hebben nieuwe ontwikkelingen een economische achtergrond. Om de handel en nijverheid in de Langstraat een nieuwe impuls te geven, werd op 1 november 1886 't halve zolenlijntje feestelijk geopend.
Ietskes Schif heeft gekozen voor een impressionistische presentatie die past bij het tijdsbeeld en tijdstip van de opening.
Juryrapport
Theatrale/muzikale kwaliteit:
De opening met het ‘overdreven’ harmonietje was goed gevonden en werd grappig en goed uitgevoerd. De dubbele betekenis van ‘halve zolen’ werd al door deze muzikanten prima verbeeld. De foto-maak-scene was leuk en ook mooi uitgevoerd; het gaf een mooi beeld te zien. Er kan zeker gesproken worden van een ‘grappige’ figuratie, maar er was ook sprake van enkele ‘schurende’ elementen, onder andere de potlood-/schoenzool-venter. De marionettenmeisjes maakten het spel af. Er kan gesproken worden van mooi ‘over de top’ acteerwerk met veel afwisseling. Er was een goede overgang van ‘gewoon naar de halve-zolen-sfeer’. De halve zolen-afdruk op de gezichten van de figuranten was prima gevonden. De betekenis van de schoenenhengelaars achterop werd gemist en niet goed begrepen. Het ondersteunende geluid paste goed en werd goed uitgevoerd.
Overdracht van het onderwerp:
Het feestelijke van deze bijzondere dag werd door de muziek, de fotoscene en de aanwezigen in de wagon, goed verbeeld. Een enkel jurylid merkt op dat er met het begrip halve zolen ‘flauw is omgegaan’ waarbij gezegd dient te worden dat het betreffende jurylid gelijktijdig opmerkt dat ‘het flauw omgaan met het woord halve zool wel dusdanig gedaan werd dat het weer als geestig ervaren werd’. Dit is dan ook de basis voor de beoordeling van de jury in deze categorie. Er is een dubbele laag gevonden in de halve zolen – materiaal – en die was goed uitgewerkt. Dit werd ondersteund door het mooie acteerwerk van halve zolen. Inhoudelijk had de overdracht over dit onderwerp wellicht ook anders (en sterker?) gekund maar het werkte wel.
Artistiek-Technische uitvoering:
Het verwerken van de duizenden (halve) schoenzolen of schoenonderdelen was een goede vondst en werd consequent gebruikt. Dit maakte ook veel indruk op de jury. Zelfs de brandstof voor de locomotief, de kolen, bestond uit (zwarte) schoenen! Er was veel lof voor de totale detaillering en afwerking. Het is de jury opgevallen dat locomotiefwielen stopten met draaien als de wagen stilhield, technisch knap, maar sommige juryleden werden er door afgeleid omdat het spel juist wel doorging. De oranje wielen van de locomotief contrasteerden mooi met de rest van de presentatie.
Totale presentatie:
Er was sprake van een robuuste presentatie. De figuranten speelden consequent en zaten goed in hun rol. Daardoor werd het ook wel een feest om naar te kijken. Dat werd zeker versterkt door het gebruik van de duizenden schoenzolen! Een prima vondst die het erg goed deed!