Theatrale en muzikale kwaliteit:

Het contrast tussen de overgave aan gulzigheid en vraatzucht enerzijds en de neiging tot dwangmatig gezond leven anderzijds, is niet echt scherp neergezet. De kort-cyclische, eenvoudige muziekjes prikkelen te weinig de verbeelding. Een actueel onderwerp wordt helaas een slap verhaaltje. Zo zijn de sporters niet echt bloedfanatiek en zijn de gulzigaards niet echt obsessief bezig met eten. De droogroeier achterop de wagen doet wel echt zijn best, maar de fitness achter de wagen wordt een optimistisch dansje. Overtuigend is het jongetje dat het snoep afpakt van het publiek en er iets gezonds voor teruggeeft.

Overdracht van het onderwerp:

Het luilekkerland van Pieter Bruegel was voor de tijdgenoten in de zestiende eeuw, anders dan voor de Brabanders van tegenwoordig, geen realiteit maar een onbereikbare droomwereld. Jammer dat met deze cultuurhistorische tegenstelling niets is gedaan. Het had de wisselende balans, die letterlijk werd uitgebeeld, tussen overvloed / obesitas en afvallen / gezondheid een extra dimensie van droom en werkelijkheid kunnen geven. De typische oude luilekkerlandmotieven (gebraden haantjes vliegen door de lucht, varkens lopen rond met mes en vork in de rug, wijnfonteinen etc.) waren hier vervangen door vooral kleurrijk verpakt snoepgoed dat evenals het fastfood, als contrast met groenten en fruit, heel goed het moderne lui en lekker weergeeft.

Artistiek-technische uitvoering:

Een compacte presentatie die vol details zit. Met veel inpakpapier. Eigenlijk is de ongezonde kant veel leuker wat vormgeving betreft. Vele zaken zijn hier met de hand gemaakt, waarvoor waardering. Er staat een mooie balansweegschaal centraal op de wagen, die niet tot evenwicht komt. In zijn aankleding is die wat doorzichtig gelaten, waardoor het beeld van stabiliteit en kracht verdwijnt. Toepasselijk om een bed en een demonstratie-podium als weegschalen te zien. Had daar iets meer mee gedaan kunnen worden om het doorslaan zichtbaar te maken?

Waar in de ongezonde hoek veel moois te zien is blijft de gezonde kant wat achter. Met een klein beetje meer massa was die beter tot zijn recht gekomen. Om het beeld iets duidelijker te maken had het letterlijk veel meer moeten worden uitvergroot.