Theatrale en muzikale kwaliteit:

Het beeld van de wagen was spectaculair en creëert hoge verwachtingen. Dat komt er in het spel echter niet goed uit. We zien niet echt stoere pioniers in de vliegtuigjes, niet geloofwaardige verwondering en opwinding bij de toeschouwers. Wel mooi van intensiteit zijn de mannen die aan de touwen hangen, om de startende vliegtuigen tegen te houden. Het geluid en de muziek zijn goed verzorgd, zij het wat massief: weinig variatie en opbouw. Desondanks levert het met ronkende motoren een effectief geluidsdecor.

Overdracht van het onderwerp:

Mooie wagen, gebaseerd op een feit uit de luchtvaartgeschiedenis dat bijna niemand weet: de eerste vlucht in 1909 bij Gilze-Rijen. Of eigenlijk was die op een stukje heide bij Etten-Leur. We zien een origineel onderwerp, dat toch wat lastiger te koppelen is aan het thema van vermaak. Sensatie, nostalgie en verwondering wordt enigszins overtuigend, maar toch ook vrij letterlijk neergezet. We zien niet de beoogde dubbele laag in de uitbeelding met de verwijzing naar de rol en gevaren van technologie in de toekomst.

Artistiek-technische uitvoering:

Het begint al met een gaaf trekvoertuigje, waarvan de wielen mooi meedraaien. Van de fraaie vliegtuigjes is niets verstopt en de constructie is zichtbaar en licht. Tijdsbeeld, vormen, kleur en materiaalkeuze zijn sterk. Dunne latjes met spandraden die de vorm in bedwang houden getuigen van de liefde waarmee het gemaakt is. Door de openheid is wel te zien dat de piloten de propeller aandrijven met een rechtstreekse overbrenging. Een kleine gemiste kans om hier niet met tandwielen een versnelling in aan te brengen. De beweging en actie zijn te bescheiden voor dit thema. De verwachting dat er ook iets groters gaat gebeuren blijft een vrome wens. De slotwagen heeft een inventief voortbewegingsmechaniek en het aanduwen past bij de pioniersuitstraling.