Theatrale en muzikale kwaliteit:

Elk kabinet is een wereld op zich. Er is ongelooflijk veel te zien. De verschillende personages zijn mooi over de wagen verdeeld en blijven goed in hun rol. Het spel had wat meer divers kunnen zijn, zowel in dynamiek als in intensiteit. De spreekstalmeester is wat vlak, wat te gedragen en geforceerd. De muziek is niet opvallend, maar zorgt voor een mooie filmische en nostalgische sfeer. Er zit niet echt gelaagdheid in de totale presentatie waardoor het wat aan spanning mist. Hier had je in alle gekte los kunnen gaan. De kostuums zijn mooi vormgegeven. Dat het publiek via een scherm onderdeel wordt van het kabinet is een aardige vondst.

Overdracht van het onderwerp:

De freakshow van Jan Pigmans uit Tilburg: cultuurhistorisch een prachtig thema op de rand van kermisvermaak en museaal rariteitenkabinet met de wonderen c.q. abnormaliteiten in de natuur. Goed uitgewerkt, waarbij juist het fragmentarisch tonen van lichaamsdelen heel effectief is. Het publiek een spiegel voorhouden met de videoschermen bleek heel goed te werken, mede door de gordijntjes die voor de schermen konden worden weggeschoven. Over het algemeen doet dit soort techniek afbreuk aan het geheel, of functioneert het niet, maar hier versterkte het de overdracht en hilariteit.

Artistiek-technische uitvoering:

Prachtige vormen die een verzameling kastachtige ruimtes opleveren. De lijven die hun hoofden er bij zoeken is mooie vondst. Het ziet er allemaal zeer verzorgd uit, met mooi kleurgebruik. De zwaarte van de kabinetten overstemt enigszins de rariteiten waar toch de focus op zou moeten liggen. Dat had flink lichter en transparanter gemogen. Door het niet gebruikmaken van bewegende delen op de wagen wordt verder een aangenaam rustig beeld opgebouwd waarin de acteurs qua compositie verdeeld zijn en bewegen. Er is meer dan genoeg te zien en zeker niet te veel. Het effect van de lange langs-schuivende banken met freaks die kijken en bekeken worden zorgt voor enige dynamiek en interactie met het publiek. Jammer dat een aantal gordijntjes voor de (iets te kleine) Lcd-schermen een spleet overlaten waardoor het beeld door het gordijn te zien is. Soms kan dit erg goed werken maar nu trekt het aandacht waar dat niet past.