Overdracht van het onderwerp:

Juist door het heel simpel te houden en bijna alles letterlijk te nemen lukt het om een lang liedje om te zetten in een paradewagen. Daardoor wordt het een vrolijke, komische wagen. De viool en de toonladders leveren een mooi beeld op, maar daarin wordt het thema niet zo duidelijk. Uiteraard wel door de combinatie van spelende kinderen, doodshoofden en de meegedragen liedtekst. Vanuit de moordwapenroulette ontstaat een prachtige interactie met het publiek. Kansen zitten in het verder uitwerken van misdaad als vermaak en entertainment. Denk aan Opsporing Verzocht en Peter R. de Vries.

Theatrale en muzikale kwaliteit:

Het thema is in feite niet specifiek voor een Brabantse locatie, maar wel effectief. Het publiek wordt uitgedaagd tot meezingen, dat werkt goed. Ook het uithalen met de moordwapens naar de toeschouwers is prettig energiek. Kostuums en decor sluiten mooi op elkaar aan. De tooien zijn prachtig; de mutsen kun je ook zien als zeisen van de dood. Het liedje werkt geestig, jammer dat het bij het naderen nog niet goed overkomt. De violiste op de wagen komt goed tot haar recht. Spel en beweging zijn minder verrassend.

Artistiek-technische uitvoering:

De viool voorop is prachtig en goed in verhouding, kleur en glimmende afwerking van het oppervlak. Het gedoe met de strijkstok doet afbreuk: beter geen beweging dan een beweging die niet klopt. Muzieknoten op toonladders is erg origineel gevonden. Goed uitgevoerd ook in transparantie, kleur en verhouding. De moordwapens en bewijsstukken hebben allemaal dezelfde kleur rood. Verschillende nuances rood had meer diepte, detail en gelaagdheid kunnen laten zien.