Rangschikking
15e prijs
Bekers:
Overige prijzen: eervolle vermelding: Beer bij nomaden met interactieTekst paradegids
In de Midden Steentijd (9.100 tot 8.400 jaar geleden) trokken nomaden door het gebied dat wij nu kennen als Brabant. Zij vestigden zich niet op één plek, maar bewogen van gebied naar gebied. Zodra het lastig werd om rondom het tentenkamp genoeg voedsel te vinden, verhuisden ze naar een beter oord. Waar zij heen trokken werd bepaald door hun kennis van de natuur. Door verder te trekken, konden de gebieden die zij achterlieten ook weer herstellen, om in een nieuwe tijd weer opnieuw voedsel en beschutting te kunnen bieden aan de rondtrekkende volken. Door deze ruimte en tijd te geven, leefden de nomaden in perfecte harmonie samen met de natuur.
Juryrapport
Overdracht van het onderwerp:
De opening met marionettendieren en jagende en verzamelende mensen uit de steentijd plaatst de groep in de juiste historische context, wat op de wagen met rotsblokken verder doorgevoerd wordt. Jagen beweegt de prehistorische mens. Het nomadenvolk oogt een beetje simpel en geeft een te beperkt beeld te zien. Er wordt heen en weer gelopen maar waarom dat is, wordt niet duidelijk. De vertaling van het thema komt niet helder over. Er zit veel herhaling in, en behalve jacht om te overleven zien we niet echt een diepere motivatie.
Theatrale en muzikale kwaliteit:
De dieren worden gestileerd neergezet met speurende en jagende blikken. Deze 'verkenners' trekken wat geïsoleerd op. De man met de beer interacteert geweldig met kinderen in het publiek. Het verhaal is visueel geen duidelijke eenheid. De manier waarop met cirkels (en bloemen?) het verloop van een nederzetting wordt getoond is niet heel krachtig, misschien omdat het niet synchroon loopt met de rest van de beweging. Het totale tafereel is vrij statisch, met vage zang die veel harder en voller moet om betekenis te krijgen.
Artistiek-technische uitvoering:
Een krachtige steenillusie op een compacte, vrij massieve wagen. Het blijft wat plat door weinig detaillering en afwisseling in decoratie van de stenen. Afwisseling in licht en donker mag sterker worden aangezet. De twee wielcirkels hebben hun functie in het verhaal. Het zou mooi zijn als de jagers meebewegen met de draaiing van karigheid naar overvloed. Dat lijkt de bedoeling maar gaat niet altijd goed. Wel erg beeldend zijn de takken op de buitenzijde van de wielen, als de te trekken sporen in de tijd. Van de wapens die de mensen bij zich hebben hoeven de dieren niet echt bang te zijn. Ze zijn klein en niet heel geloofwaardig. De kleur en het materiaal van de kleding roepen vragen op: nette broeken, gekleurde fluwelen stof. De schoenen hebben veel weg van oversloffen in de bio-industrie. De gelaagdheid met schuilplaatsen voor de dieren onderin de wagen is een slimme oplossing voor het benutten van alle ruimte. De achterkant van de wagen mag hierin ook meedoen.
Parade video's:
