Overdracht van het onderwerp:

Het voor Brabant zeker relevante thema van emigratie is hier origineel benaderd. Prachtig is de aan het publiek uitgedeeld Udensche Courant. Het is een verademing nu eens niet letterlijk nagemaakte boten te zien, maar toepasselijk van krantenpapier gevouwen 'bootjes van verbeeldingskracht'. Mensen varen met hun koffers weg in optimistische verhalen. Meteen kun je daar een dubbele laag bij bedenken: van de emigranten van toen naar de bootvluchtelingen van nu, in de schamele bootjes op de Middellandse Zee. De werkelijkheid rooskleuriger voorstellen had in gelaagdheid nog meer uitgewerkt kunnen worden en geactualiseerd. Maar het publiek krijgt een compleet en vrolijk verhaal voorgeschoteld.

Theatrale en muzikale kwaliteit:

De opening is een verrassend beeld van synchroon typende typistes die er overduidelijk zin in hebben. De muziek past goed bij tijdgeest en de choreografie op dat ritme brengt vaart in de actie. Het synchroon lezen, er op reageren en doorgeven van de krantjes is een mooi theaterbeeld. Kostuums en grime zijn prima in orde en zorgen voor (nog meer) samenhang in het geheel. Ondanks fervente pogingen blijft het moeilijk om met spel meerdere lagen van het publiek te bereiken. Van de interviews kan niet iedereen meegenieten. Het publiek krijgt wel een mooi vormgegeven krantje mee en wordt regelmatig aangemoedigd ook te emigreren.

Artistiek-technische uitvoering:

Een helder verhaal wordt krachtig neergezet. De wagen met typistes is met veel aandacht en oog voor detail opgebouwd: een sterk beeld! De verschillende delen vormen samen een sterke eenheid doordat er een begin en een eind aan zit. Er zit mooie dynamiek in de constructie mede door de verbindende golf (of brug) en de openheid midden tussen de wagens. Die berg van bootjes levert een wat statisch beeld. Er is iets te weinig ruimte tussen gelaten, zodat het idee van drijven wat achter blijft. Beweging zit e'm niet in de constructie zelf, maar juist in de focus op wat de Brabanders in beweging bracht.