Rangschikking
15e prijs
Tekst paradegids
‘Cocks Fighting’ - Henry Voordecker (Brussel, 15 augustus 1779)
‘De ultieme strijd tussen twee ideologische stromingen uitgebeeld in de letterlijke zin van het woord.’
De letterlijke strijd tussen twee ‘haantjes’ is wat vriendenkring Snoeyen dit jaar op de weg zet. Degenen die zich laten leiden door hun ego en niet meer rationeel nadenken veranderen uiteindelijk in beesten. De hanen worden aangemoedigd door ‘hun’ publiek terwijl de strijd los barst. Waarbij kamp Kapitalisme zijn eigen identiteit zal behouden in een individualistische samenleving en kamp Communisme meer eentonig en georganiseerd te werk zal gaan.
De strijd wordt als het ultieme middel gezien om voor eens en voor altijd te beslissen welk kamp er zal winnen. Maar hoe zal dit eindigen?
Juryrapport
Overdracht van het onderwerp:
Het is schilderij van een hanengevecht is de inspiratie geweest om een spreekstalmeester de wedstrijd tussen de groene en de rode partij aan te kondigen. In de arena barst de strijd tussen beide ‘hanen’ los, die door de ‘kippen’ van beide partijen met veel gejuich en beweging gevolgd wordt. De wagen ondersteunt op een effectieve, heldere manier het verhaal, maar diepgang of verdere boodschap is niet te ontdekken. Haantjesgedrag leidt tot gevecht is van alle tijden en generaties. De deelname van veel jongeren ondersteunen deze boodschap. De wagen en de voorspelling blijven eenvoudig.
Theatrale en muzikale kwaliteit:
Het haantjesgedrag is verbeeld door een arena te maken met twee verschillende kampen in twee botsende kleuren: slim gedaan. De verschillende haantjes zijn lekker in de grime gezet. De muziek is goed gemaakt en passend in het geheel. Het gevecht tussen de twee kemphanen kan veel overtuigender. Een gemiste kans om in choreografie en spel geloofwaardig gedrag neer te zetten waardoor gewelddadigheid, arrogantie en gekoketteer van de hanen voelbaar is. Als je vecht, vecht dan ook echt.
Artistiek-technische uitvoering:
Op de posters staan fraaie haansymbolen. Verder doet de aankleding wat simpel aan, groot van opzet maar weinig accenten /details zodat het materiaal, materiaal blijft. De bewegende snavels van de maskers vormen hierop een uitzondering. Mooi dat het hout in het begin verbrand is en gaandeweg de wagen dit afneemt. Jammer dat dit niet verder is gevoerd waardoor het moeite kost in het verhaal te komen. Jammer dat de kippenhokken aan de flanken niet echt ondersteunend aan het totale beeld zijn. De vormgeving kan sterker.