Rangschikking
7e prijs
Bekers:
Thema/Historie:1e prijs
Tekst paradegids
‘Slag bij Cadiz’ - Aert Anthonisz. (Antwerpen, ca. 1580)
Lang geleden bestreden oorlogsschepen of zelfs hele armada’s elkaar. Onder zwaar kanongebulder joeg men elkaar naar de kelder. De zeeën en oceanen getuigen hiervan door middel van de vele wrakken die roerloos op de bodem liggen.
Vriendenkring van Gaal vroeg zich af, hoe zo’n wrak er nu uit zou zien, als we dit naar boven zouden halen. Uit nieuwsberichten weten we, dat onze wateren bezaaid zijn met plastic. Wij brengen die zeelieden na 400 jaar weer tot leven. Maar dan wel in de huidige staat! Behangen en verstrengeld in plastic resten en vechtend tegen de tentakels van het plasticmonster komen ze boven. En hun vechtlust is enorm!
Nog één keer laden en richten ze hun kanonnen. Deze keer niet op elkaar, maar op ons allen. Hun strijd mag dan gestreden zijn, maar ónze strijd tegen de plasticsoup duurt nog voort. En dat gaan ze u vertellen! Reken daar maar op!
Juryrapport
Overdracht van het onderwerp:
Het schilderij Slag van Cadiz van Aert Anthonisz was aanleiding om het verleden met het heden te verbinden in de strijd tegen de wereldwijde plastic soep op zee. Een activistische wagen. De thematiek en problematiek wordt direct duidelijk en versterkt door de voorwagen en loopgroepen. Het Van Gaeljoen met plastic tentakels in de vorm van de hoorn des overvloeds zorgt voor een ‘geactualiseerd’ beeld dat de bewuste kijker aanzet tot nadenken. De jonge generatie doet een oproep en aanklacht tegen de oude generatie. De groep toont een kernachtige vertaling van de strijd van 400 jaar geleden naar een actuele strijd. De presentatie is qua vorm en inhoud origineel, actueel en er is sprake van diepgang. Er wordt goed geacteerd. De wrakken tussen het groen is een goede vondst en de beweging met de achterkleppen werkt goed en is vindingrijk.
Theatrale en muzikale kwaliteit:
De strijd is nog niet gestreden is zowel realistisch als surrealistisch uitgewerkt. De muziek roept een onheilspellend gevoel op. Een sterke verbeelding van een actueel thema in fraaie spanningsbogen. De voorstelling is ritmisch strak en toont prachtige mimiek en lichaamstaal. Er zijn toepasselijke kleuren gebruikt. De wagen met voorstelling is een eenheid, bijna een dans. Treffende toepassing van plastic materiaal. De rookkringen hebben een waarachtig effect en een krakend geluid roept een onder- waterwereld op. Er is spanning op de wagen, dit komt ook door de stem van de nieuwsflarden. De kinderen in de kliko’s zorgen voor luchtigheid in de serieuze boodschap.
Artistiek-technische uitvoering:
De voorwagen laat een sterk beeld zien door bedolven kinderen hierin te verwerken. Plastic op het schip lijkt op tentakels maar had beter uit de verf kunnen komen. Tentakels stoppen, lijken afgescheurd onder aan de kar. Dat is zonde want hierdoor schijnt het gevaar enigszins geweken. De zichtbare constructie om de kliko’s schuin te houden neemt kracht weg van het beeld. De wagen en de kostuums zijn opgebouwd uit heel veel afvalplastic. Dit is erg goed gedaan. Het zijn echte kostuums geworden doordat niet voor de makkelijke oplossing van hobbezakken is gekozen. Haar en grime zijn passend. Details zoals een plastic netje om het hoofd van iemand zoals de schildpadden in de zee dat krijgen, zijn welgekozen. De armen van de plastic-octopus die de boot omhullen hebben een heel andere materiaaltoepassing dan de kostuums. De bundels met strak samengebonden plastic hebben niet de krachtige expressie van de kostuums en komen als grote vorm wat onaf over. Het is opvallend dat deze anti-plastic groep zelf geen zwerfplastic van straat opraapt, het lag er volop. Dat maakt het nog overtuigender.
Parade video's:
