Rangschikking
12e prijs
Bekers:
Spel:3e prijs
Tekst paradegids
‘Bal Tabarin’ - Jan Sluijters (‘s-Hertogenbosch, 21 december 1881)
Blijf je leven volgens de regels van de huidige tijd of durf je te kiezen voor een andere weg die onzeker is maar misschien wel beter bij je past? Kies je daarbij voor de zekerheid van het bestaan of durf je los te breken en jezelf te ontwikkelen tot wie je bent.
Jan Sluijters was in Parijs op studiereis en stond op dat moment ook voor een keuze, breek ik los of blijf ik volgen? Geen licht besluit, maar hij heeft gekozen! Volgde Jan Sluijters zijn hart of heeft hij voor het makkelijke gekozen? Kijk en leef mee en zie waartoe Bal Tabarin en Parijs Jan Sluijters hebben gedreven!?
Juryrapport
Overdracht van het onderwerp:
Het gegeven dat Jan Sluijters in Parijs met het mondaine leven in aanraking kwam en dat ook schilderde, is de inspiratie om in een wervelend dansen op rustige dan weer uitbundige muziek het moderne leven neer te zetten. De uitdagende dansgroep in kleurige kleding gaat aan een kleine en grote wagen vooraf. In compartimenten vanbuiten saai grijs, vanbinnen fel van kleur en abstracte lijnvoering komen dansers op het ritme van de muziek tevoorschijn. Buiten het dynamische karakter blijft het onderwerp zonder extra betekenislaag. De uitbundigheid en de worsteling die Sluijters daarmee had, kan beter gecommuniceerd worden.
Theatrale en muzikale kwaliteit:
De opening van de voorstelling heeft veel kleur en de choreografie is goed. De beschikbare ruimtes worden fysiek optimaal gebruikt en mimisch zitten er plaatjes bij. De groep overtuigt in beleving en uitstraling. De verdeling op de wagen is ook goed, j helaas is er niets meer achter de wagen te zien. Mooie tegenstelling in de wagen, waar ‘rust’ en het ‘losbandige’ tegenover elkaar ware geplaatst. Het thema wordt energiek gebracht. De timing van het openen en dichten van de gordijnen had strakker gemogen waardoor er meer eenheid zou zijn in afwerking. De gekozen muziek komt uit een klassieke opera en heeft niets te maken met losbandigheid maar gaat over hartstocht. Er is toepasselijkere muziek denkbaar als we het hebben over het Parijs waar Sluijters naartoe ging. De afwerking laat een beetje te wensen over o.a. de lijsten van de elementen met de gordijnen.
Artistiek-technische uitvoering:
De hoofdwagen zit goed in elkaar qua vorm en compositie. Het ingetogen pashokjeskleed wekt de interesse door de mysterieuze gloed van het doek. Maar als deze opengaat, spreken de kleuren van de dansers en beschilderde panelen niet echt. De zilveren lijnen ogen slordig. De kleur van de hesjes is sprekend maar de kledingkleur van de loopgroep en spelers op de hoofdwagen zijn verder wat flets. De slinger van de doeken en de verrassing waar het open gaat is nauwelijks uitgewerkt en is te eenvoudig. De kleurkeuze van de kostuums roept vragen op. Het zijn niet de kleuren van een schilder, zeker niet die van Sluijters. Maar het zijn ook niet de kleuren van de uitgaanswereld nu. De motieven op de kostuums en de gezichten bleven ook een vraag. Waarom is dit gekozen?