1/127
Rangschikking
4e prijs
Tekst paradegids
Een kolossaal, levend kunstwerk van kleur, chaos en vreugde doemt op. Met felle lappen stof, oplichtende ogen en een grotesk lachend masker slingert het zich door de straten. Het beweegt, danst en ademt carnaval – wild, ongrijpbaar, speels.
Rondom proberen geestelijke het beest te temmen met ketenen en gebeden: de eeuwenlange strijd van de kerk tegen de losbandigheid van carnaval. Na de Reformatie in de 16e eeuw hechtten de kleurloze, protestantse geestelijke meer waarde aan het belang van vasten en vonden het losbandige, katholieke carnaval maar niets. Ze probeerden, met onder andere een verbod op de polonaise, het carnaval te beteugelen.
Maar hoe hard ze ook preken en het beest te lijf gaan, carnaval laat zich niet temmen. Het beest ontwijkt, lacht en danst verder. Het feest overwint. Altijd.
Juryrapport
Het feestbeest is indrukwekkend; tragikomisch, grappig en aandoenlijk. De gebruikte kleuren zijn voortreffelijk, de kop aansprekend en op een goede manier lachwekkend. Werkelijk prachtig zijn de bewegingen door de ademhaling die zo goed zichtbaar wordt door de stukken stof. De bewegingen van het middenrif gaan op de maat van de muziek, wat heel creatief is bedacht en uitgewerkt.
Prachtig hoe de poten bewegen door het goede gebruik van die doorkruipbuizen. Het gelijkmatig uitslaan van de schubben geeft een mooi effect. De keuze voor feestvlaggetjes in frisse kleuren maakt het beest licht en draagbaar. De muziek is goed gekozen en is een aanvulling op de beleving. Je krijgt zin om mee te doen. De overgang van de ingetogen naar de uitbundige delen is goed voelbaar en werkt aanstekelijk op het publiek. Goede keuze om het contrast van de witte en sober geklede spelers met een zwart kruis op het gezicht, zo nadrukkelijk te maken tegenover de kleurrijke draak. Het verwoordt het contrast tussen kerk en feest duidelijk. Er wordt overtuigend gebeden. Het geheel is een kunstzinnige vertaling van het onderwerp.
Is er louter gejubel over het feestbeest? Nee, want er worden ook dingen gemist. Dat zit hem vooral in de vraag wie hier wie temt. Hoe mooi hij ook is, gevoelsmatig vult het beest de straat niet, het blijft vrij tam, de kop mist het loeren en het feesten, hij spuwt niet. Het losbreken en in het gareel houden is zichtbaar maar niet sterk voelbaar. Het lijkt geen kunst om hem in toom te houden. Hij schudt luchtig en wapperend zijn schubben. Van echt losgaan is geen sprake. Er wordt hard gewerkt, maar het beest komt niet echt tot leven.
Door de schmink zo nadrukkelijk te gebruiken verdwijnt de expressie op de gezichten van de spelers en deze draagt daarmee niet bij aan het spel. Het is heel moeilijk om mimisch te spelen, te doen alsof de kettingen heel zwaar zijn. Dit kan beter worden uitgevoerd. Over de positie van de tractor is er geen eensluidende mening. Voor de ene is die goed verwerkt, voor de ander te nadrukkelijk aanwezig en niet bijdragend aan de beleving. Refererend aan de Chinese draak of leeuw die gedragen wordt en daardoor heel mobiel is, kan de kop misschien iets meer over de tractor worden getrokken.
Foto's voorbereiding:
