1/71
Rangschikking
12e prijs
Tekst paradegids
Vette dinsdag - beter bekend over de letterlijke Franse vertaling 'Mardi Gras' - is de laatste dag van het carnavalsfeest. Nog één dag feestvieren en helemaal losgaan, en ook nog één dag volop genieten van de laatste restanten aan vette lekkernijen, die op moeten voordat de vastentijd begint. Vandaar de bijnaam!
Wat een contrast met de dag erna: Aswoensdag, de eerste dag van de vastenperiode van veertig dagen. Een periode van sober leven en vasten, maar ook van zelfreflectie, berouw, boetedoening en bekering. Op deze dag krijgen christenen een kruisteken van as (gemaakt van verbrande palmtakken) op hun voorhoofd, als symbool van hun sterfelijkheid. "Bedenk, mens, dat gij stof zijt en tot stof zult wederkeren!"
Juryrapport
Een erg creatief spektakel en onze complimenten voor de vele en fraaie details. Mardi Gras is een mooi uitgangspunt om een goed verhaal neer te zetten. Wat daarbij nodig is, zien we ook: een overvloed aan brood, vis, wafels en nog veel meer. Alles is weggezet in mooie hoekjes van een bakkerij, een keuken, een winkeltje. Het is erg leuk om naar te kijken, met grappige elementen. Vooral die bakker in het midden onderop, valt daarbij op.
Hoezeer het bourgondische ook aanspreekt, het mag een onsje en zelfs veel meer zijn. Het verhaal is vrij letterlijk genomen. De overdaad mag grootser worden aangezet, het vet mag bij wijze van spreken van deze wagen afdruipen. Met geuren en dampen, vreten en zuipen, tegenover het vasten. Nu weet het spel minder te raken en het publiek mee te nemen in het verhaal.
Maak je de presentatie overtuigender en meeslepender, dan win je het publiek voor je. In ieder geval meer dan nu het geval is. Bij de presentatie van ‘vette dinsdag’ mag je ook best een ‘vet’ persoon laten zien.
Over de wagen zelf lopen enkele meningen binnen de jury uiteen. Aan de ene kant worden de compositie en het lijnenspel door hout erg sterk gevonden. Aan de andere kant is er een stroming die de wagen een stapeling van nagenoeg dezelfde wagons vindt: bruin en kleurloos. Daar leeft de voorkeur voor meer variatie in kleurgebruik en uithangborden van wat wordt aangeboden. In de onderste trucks kijk je in een donker gat, waardoor je geen goed zicht hebt op wat daar wordt verkocht.
Het sluiten van de luiken wordt gezien als een goede metafoor voor het aanbreken van de vastentijd. Dan is het genieten van de uitgestreken gezichten van de vrome mensen en achter de wagen, van de hypocrisie bij de geestelijken. Al mag dit sterker aangezet worden.
Het geluid is niet optimaal, het is niet goed te verstaan en vervormt enigszins. De muziekkeuze is dan weer wel geslaagd en sluit aan bij de sfeer. Dat geldt ook voor de kledingkeuze. Behalve die van de geestelijken achter op de wagen; hun verschijning komt te carnavalesk over en zal sterker zijn met kleding die wat dichter bij de werkelijkheid van die periode komt.
Foto's voorbereiding:
